-
1 śpiesz|yć
impf Ⅰ vi książk. 1. (szybko zdążać) to hurry- śpieszyć do domu/pracy to hurry home/to work2. (działać szybko, ochoczo) śpieszyć komuś z pomocą to hurry a. rush to sb’s aid- śpieszyć na ratunek uwięzionym/tonącym to go a. rush to the rescue of those trapped/drowning- śpieszę wyjaśnić, że… I hasten to explain that…, I’d like to explain straight away that…Ⅱ śpieszyć się 1. (chcieć zdążyć) to be in a hurry a. rush- śpieszyć się do pracy to be in a hurry a. rush to get to work- śpieszyć się na pociąg/zebranie to be in a hurry to catch a train/to get to a meeting- śpieszyli się z budową domu they were in a hurry to get the house built a. finished- śpieszyło mi się na dworzec I was in a hurry to get to the station- dokąd się tak śpieszysz? where are you dashing off a. hurrying off to?- nie śpieszy mu się do powrotu he’s not in a hurry to come back- nie zostanę na kolacji, bardzo się śpieszę I won’t stay for supper, I’m in (tremendous) hurry a. a bit of a rush2. (o zegarze) to be fast- zegar śpieszy się pół a. o pół godziny the clock’s half an hour fastThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > śpiesz|yć
См. также в других словарях:
zdążać — ndk I, zdążaćam, zdążaćasz, zdążaćają, zdążaćaj, zdążaćał 1. forma ndk czas. zdążyć (p.) 2. książk. «posuwać się, iść, jechać w jakimś kierunku; podążać, pośpieszać» Zdążać forsownym marszem. Szybko zdążał do domu. Zdążaliśmy w stronę rzeki … Słownik języka polskiego
śpieszyć — ndk VIb, śpieszyćszę, śpieszyćszysz, śpiesz, śpieszyćszył 1. książk. «iść, jechać, zdążać dokądś szybko, z pośpiechem; pośpieszać» Śpieszyć do pociągu. Śpieszyć do szkoły. 2. książk. «śpiesznie coś robić, zabierać się do czegoś z ochotą, kwapić… … Słownik języka polskiego
zdążyć — dk VIb, zdążyćżę, zdążyćżysz, zdąż, zdążyćżył zdążać ndk I, zdążyćam, zdążyćasz, zdążyćają, zdążyćaj, zdążyćał 1. «nie pozostać w tyle, dotrzymać kroku; nadążyć za kimś, za czymś» Szedł tak szybko, że ledwie mogła zdążyć. 2. częściej dk «zdołać… … Słownik języka polskiego
